نه تو مي ماني
و نه اندوه
و نه هيچيک از مردم اين آبادي
به حباب نگران لب يک رود قسم
و به کوتاهي آن لحظه ي شادي که گذشت
غصه هم ميگذرد
آنچناني که فقط خاطره اي خواهد ماند
لحظه ها عريانند
به تن لحظه ي خود جامه اندوه مپوشان هرگز. . .

پرواز رو بخاطر بسپار...
سپاس ميلي جان
ايام به کام...