تو به سُهراب بگو:من اگر در تپشِ باغ? خدا را ديدمبه سخن خواهم گفت:که خدايا . . .!اينجا دلِ پُر دردِ دعاتَنگِ آرامشِ گرمايِ پُر از مهرِ تو است تَنگِ يک شاخه گُلِ باغِ بهشت تَنگِ رويايِ عبور از هَوسِ سرخِ گناهگوشه چشمَت?همه رويايِ من است
. . .